Σπήλαιο Μπουραζάνι Ι, Κόνιτσα, Ήπειρος

 Το σπήλαιο βρίσκεται δυτικά της Κόνιτσας, στην περιοχή που ονομάζεται Μπουραζάνι. Εκεί κοντά υπάρχει αρτεσιανή πηγή σοβαρής παροχής, η οποία περνάει από δύο νεροτριβές και συνεχίζει την πορεία της προς την κοίτη του Άωου. Το σπήλαιο βρίσκεται στο πρανές της κοίτης, πολύ κοντά στην ένωση της πηγής με τον Αώο και περίπου ένα χιλιόμετρο νοτιότερα της γέφυρας στο Μπουραζάνι. Το ιδιαίτερο του σπηλαίου είναι ότι διανοίγεται σε τραβερτίνη, ένα πέτρωμα από ρίζες, κλαδιά, λάσπη συγκολλημένα με ασβεστιτικό υλικό. Γενικά όλο το πρανές σε εκείνο το σημείο έχει τραβερτινικές αποθέσεις, γεγονός που μαρτυράει πέρασμα νερού στο παρελθόν. Το σπήλαιο έχει μήκος 35 μέτρα περίπου. Αρχικά παρουσιάζει τη μορφή στενής διάκλασης, ύψους 4 μέτρων και πλάτους μισού. Στο τέλος της δημιουργεί ψηλά θάλαμο, ενώ μία οπή στα αριστερά μας εισάγει στο 2ο ευρύχωρο θάλαμο με όμορφο διάκοσμο. Από εκεί σκαρφαλώνουμε λίγο και ακολουθούμε στενό διάδρομο για λίγα μέτρα, όπου κατηφορίζουμε με αντιστηρίξεις. Εκεί το σπήλαιο κάνει στροφή και μετά από μερικά μέτρα τερματίζει. Βρέθηκαν οστά ζώων εντός. Να σημειωθεί ότι υπάρχει ιδιαίτερα όμορφος διάκοσμος στην οροφή αλλά στα τοιχώματα με ποικιλία σπηλαιοθεμάτων και χρωματισμών. Τα γεμάτα κοράλια τοιχώματα μαρτυρούν επίσης την παρουσία στάσιμου νερού. Εξερευνήθηκε από την ΕΣΕ και την Πετροχείλου τη δεκαετία του 1960, καθώς και από μέλη του Πρωτέα τον Ιούλη του 2024. Παραδίπλα υπάρχει και δεύτερο μικρότερο σπήλαιο αρκετά στενό και με όμορφο διάκοσμο. Φωτογραφικό υλικό από Ζάχαρη Άρη και Παπαδόπουλο Κώστα. Το σπήλαιο σαν μνημείο πολιτιστικής και γεωλογικής κληρονομιάς απαιτεί το σεβασμό και την προσοχή μας. Ιδιαίτερα κατατοπιστικό το άρθρο της σπηλαιολογικής ομοσπονδίας για την προστασία των σπηλαίων.

στην είσοδο

οι τραβερτινικές αποθέσεις είναι εμφανείς σε όλο το πρανές

η στενή διάκλαση στην αρχή 

όμορφα κοράλια

λεπτομέρεια τοιχώματος και οροφής

τραβερτίνης

ο θάλαμος μετά τη διάκλαση. Στα δεξιά η συνέχεια

πάνω στον υπερυψωμένο διάδρομο

λεπτομέρεια οροφής

πολυέλαιος

τα τοιχώματα συχνά είναι ντυμένα με κοράλια

στο τέλος του σπηλαίου

οστά