Ο μεγαλοπρεπής ποταμός Αώος έχει μήκος 260 χιλιόμετρα με τα 70 από αυτά να ανήκουν στην Ελλάδα. Οι πηγές του βρίσκονται πάνω από το Μέτσοβο στην τεχνητή λίμνη πηγών Αώου στα 1350μ υψμ. Από εκεί ξεκινάει μία μοναδική διαδρομή, η οποία διατρέχει τον εθνικό δρυμό της Πίνδου, γνωστός και ως Βάλια Κάλντα και κατόπιν συνεχίζει στο εθνικό πάρκο βόρειας Πίνδου.
Η κοιλάδα του Αώου μαζί με τα στενά του (μέχρι το γεφύρι της Κόνιτσας) είναι από τις πιο απομονωμένες και παρθένες περιοχές της Ελλάδας, ένα μοναδικό και σπάνιο οικοσύστημα που πρέπει να διαφυλαχθεί και να μείνει αναλλοίωτο. Η κοίτη του ποταμού μετά την Κόνιτσα φαρδαίνει αρκετά για να συνεχίσει στην Αλβανία, μέχρι να χυθεί στην Αδριατική.
Το κομμάτι που περιλαμβάνει τα στενά του Αώου, σχηματίζεται από τους ορεινούς όγκους της Τύμφης και της Τραπεζίτσας. Παρουσιάζει άγρια ομορφιά και είναι άκρως επιβλητικό με κάθετα τοιχώματα εκατοντάδων μέτρων. Το νερό γίνεται πιο ορμητικό υπενθυμίζοντας τη δύναμη του ποταμού. Η μονή Στομίου που βρίσκεται ακριβώς μετά πήρε το όνομα της από το "στόμιο" των στενών.
Υδρολογία: Ο Αώος στην πορεία του για την Κόνιτσα δέχεται τα νερά πολλών μικρότερων ή μεγαλύτερων ρεμάτων. Την έναρξη κάνει το Αρκουδόρεμα με σεβαστή παροχή για να ακολουθήσουν το ρέμα του Καταρράκτη, του Στάθη, το Κουκουμανέρι με πολύ νερό και αυτό (από Βάλια Κίρνα και Σαμαρίνα), το Λαϊστινό (Ρασενίτης) με σεβαστή παροχή και αυτό και το ρέμα από το Βρυσοχώρι. Μικρότερα ρέματα έρχονται επίσης από τις Πάδες, τα Άρματα και το Ελεύθερο. Σε αυτό το γεγονός συμβάλλει μεγάλη μερίδα των βουνών της βόρειας Πίνδου που συνεργάζονται στην τροφοδοσία του ποταμού, όπως τα όρη του Λύγκα στα Βάλια Κάλντα, η Βασιλίτσα, ο Σμόλικας, η Τύμφη και η Τραπέζιτσα. Την Άνοιξη με το λιώσιμο των χιονιών της βόρειας Πίνδου η στάθμη του αυξάνεται κατά πολύ και γίνεται ιδιαίτερα ορμητικός. Τέλος δεκάδες καταρράκτες και πηγές χύνουν τα νερά τους στην κοίτη του Αώου.
Ιστορικά στοιχεία διάσχισης Βοβούσα-Κόνιτσα:
Οι πρώτοι που αποκρυπτογράφησαν τα μυστικά του Αώου ήτανε Γερμανοί καγιάκερς το 1976, οι οποίοι δήλωσαν γοητευμένοι από την ομορφιά του κατατάσσοντας τον ποταμό στους ωραιότερους της Ευρώπης, αλλά και με αυξημένο επίπεδο δυσκολίας. Το 1992 έγινε και η πρώτη κατάβαση με καγιάκ από Έλληνες (αδελφοί Κυρίτση) ενώ ακολούθησαν ομάδες με το Γ. Χολέβα.
Από πεζοπορικής πλευράς η 1η διάσχιση έγινε το 1985 από ομάδα Θεσσαλονικέων με επικεφαλή το Δ.Μυστακίδη και το 1989 (Γ. Θεοχαρόπουλος).
Το 2020 το πεζοπορικό εγχείρημα επαναλήφθηκε από πενταμελή ομάδα (Ζάχαρης Άρης, Τσιμπανάκος Αποστόλης, Σιμήτης Γιώργος, Γερογιάννης Γιώργος, Καρακωστής Δημήτρης). Έγινε σε τρεις μέρες με δύο κατασκηνώσεις στην κοίτη (ρέμα Στάθη και γέφυρα Παλιοσελίου-Βρυσοχωρίου) με πλήρη αυτονομία. Το μήκος μετρήθηκε στα 46 χιλιόμετρα.
- 1η μέρα: Βοβούσα - ρέμα Στάθη, 11 χιλιόμετρα
- 2η μέρα: Ρέμα Στάθη - γέφυρα Παλιοσελίου, 17 χιλιόμετρα
- 3η μέρα: Γέφυρα Παλιοσελίου - Κόνιτσα, 18 χιλιόμετρα
Επίσης τα τοιχώματα του ποταμού φιλοξενούν και την πιο σεβαστή via ferrata της Ελλάδας:
Μία όμορφη διαδρομή που μας δίνει πρόσβαση στην κοίτη του μπορεί να γίνει και από μονοπάτι στο ύψος των Πάδων:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου