Η Σκάλα του Βραδέτου συνδέει δύο χωριά του κεντρικού Ζαγορίου, το Καπέσοβο με το Βραδέτο. Ανάμεσά τους βρίσκεται το εντυπωσιακό φαράγγι της Μεζαριάς, που ενώνεται με το φαράγγι του Βίκου, ενώ πιο πάνω βρίσκεται το φαράγγι του Βραδέτου. Η σκάλα αποτέλεσε το μοναδικό σημείο επικοινωνίας του Βραδέτου μέχρι τις αρχές του 1970, όπου και έγινε ο δρόμος. Οι ξακουστοί μαστόροι της περιοχής έχτισαν αυτό το περίτεχνο καλντερίμι όπως και πολλά άλλα με την πέτρα της περιοχής.
Κτίστηκε με ξερολιθιές (πέτρες τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη), αποτελείται από 39 στροφές, έχει ανάπτυγμα 1500μ, διαθέτει 1100 σκαλοπάτια και καλύπτει υψομετρική διαφορά 250μ. Η πλαγιά ενώνεται με την απέναντί της με δύο μικρά πέτρινα μονότοξα γεφύρια που κτίστηκαν ειδικά για την σκάλα.
Η κατάβαση μέχρι τα δύο γεφυράκια, το Πέρα και το Δώθε, που ενώνουν την κοίτη της χαράδρας της Μεζαριάς, διαρκεί περίπου
μία ώρα αλλά θα σου πάρει πολύ περισσότερο...
Κάθε λίγα μέτρα θα κοντοστέκεσαι για να παρατηρήσεις το εντυπωσιακά μελετημένο έργο που λέγεται ότι χρειάστηκε 20 χρόνια για να κτιστεί (χρονολογείται με επιφύλαξη στις αρχές του 18ου αι.).
Τρεις λωρίδες κυκλοφορίας, μία για τα ζώα με μαύρη πέτρα και δύο για τους ανθρώπους με άσπρη, μετρημένο πλάτος υπολογισμένο ακριβώς ώστε τα ζώα να μπορούν να στρίβουν μαζί με το ογκώδες φορτίο τους και περισσότερα από 1.000 λιθόστρωτα σκαλοπάτια που καλύπτουν ομαλά υψομετρική διαφορά 250 μ. Το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι ~2,5 Km. (πηγή)
Και κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο του Σ.Μαντά "Η σκάλα του Βραδέτου":
Δεν ήταν ντόπιοι που τη φτιάξανε. Από την Κόνιτσα, πέρα από τα μαστοροχώρια, θα τη φτιάξανε..."
"Για να γίνει, λέει, χρειάστηκε να ξοδευτεί σαράντα τσουβάλια αλάτι. Φανταστείτε το ψωμί, το φαγητό..."
"Τη φτιάξανε φορτώνοντας ένα γάιδαρο. Όπου πήγαινε ο γάιδαρος, φτιάχνανε αυτοί τη σκάλα..."
"Είχε μεγάλη κυκλοφορία τότε. Είχε κόσμο, τριακόσια πενήντα άτομα. Ανέβαιναν εκατό, εκατοπενήντα μουλάρια, εξ, εφτά χιλιάδες πρόβατα..."
"Ήταν έργο μεγάλο για την εποχή! Αλλά τη φτιάξανε χωρίς να ενοχλεί. Από απέναντι, αν δεν το ξέρεις, δεν τη βλέπεις..."
Κτίστηκε με ξερολιθιές (πέτρες τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη), αποτελείται από 39 στροφές, έχει ανάπτυγμα 1500μ, διαθέτει 1100 σκαλοπάτια και καλύπτει υψομετρική διαφορά 250μ. Η πλαγιά ενώνεται με την απέναντί της με δύο μικρά πέτρινα μονότοξα γεφύρια που κτίστηκαν ειδικά για την σκάλα.
Η κατάβαση μέχρι τα δύο γεφυράκια, το Πέρα και το Δώθε, που ενώνουν την κοίτη της χαράδρας της Μεζαριάς, διαρκεί περίπου
μία ώρα αλλά θα σου πάρει πολύ περισσότερο...
Κάθε λίγα μέτρα θα κοντοστέκεσαι για να παρατηρήσεις το εντυπωσιακά μελετημένο έργο που λέγεται ότι χρειάστηκε 20 χρόνια για να κτιστεί (χρονολογείται με επιφύλαξη στις αρχές του 18ου αι.).
Τρεις λωρίδες κυκλοφορίας, μία για τα ζώα με μαύρη πέτρα και δύο για τους ανθρώπους με άσπρη, μετρημένο πλάτος υπολογισμένο ακριβώς ώστε τα ζώα να μπορούν να στρίβουν μαζί με το ογκώδες φορτίο τους και περισσότερα από 1.000 λιθόστρωτα σκαλοπάτια που καλύπτουν ομαλά υψομετρική διαφορά 250 μ. Το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι ~2,5 Km. (πηγή)
Και κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο του Σ.Μαντά "Η σκάλα του Βραδέτου":
Δεν ήταν ντόπιοι που τη φτιάξανε. Από την Κόνιτσα, πέρα από τα μαστοροχώρια, θα τη φτιάξανε..."
"Για να γίνει, λέει, χρειάστηκε να ξοδευτεί σαράντα τσουβάλια αλάτι. Φανταστείτε το ψωμί, το φαγητό..."
"Τη φτιάξανε φορτώνοντας ένα γάιδαρο. Όπου πήγαινε ο γάιδαρος, φτιάχνανε αυτοί τη σκάλα..."
"Είχε μεγάλη κυκλοφορία τότε. Είχε κόσμο, τριακόσια πενήντα άτομα. Ανέβαιναν εκατό, εκατοπενήντα μουλάρια, εξ, εφτά χιλιάδες πρόβατα..."
"Ήταν έργο μεγάλο για την εποχή! Αλλά τη φτιάξανε χωρίς να ενοχλεί. Από απέναντι, αν δεν το ξέρεις, δεν τη βλέπεις..."
 |
| Το φαράγγι της Μεζαριάς |
 |
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου