Άνω Μεριά - Αμόνι - Λουλούδι - Φεγγάρι - Θέρμα, διάσχιση Σαμοθράκη

 Μεγάλη διάσχιση που κινείται στην κύρια κορυφογραμμή του νησιού. Παράλληλα δημιουργεί ένα μεγάλο πέταλο που κυκλώνει τα παρακάτω φαράγγια της βόρειας μεριάς: Φονιά, Γριά, Βαράδες, Καρδελή και Τσιβδογιάννη. Η εκκίνηση γίνεται από την Άνω Μεριά όπου τερματίζει ο χωματόδρομος σε χαρακτηριστική κεραία. Από εκεί ανηφορίζουμε απότομα μέχρι το παλιό καταφύγιο. Συνεχίζουμε σε ίχνος με μπλε σήμανση και τραβερσάρουμε κάτω από την κορυφή Κουφούκλιο. Ακολουθεί πεδίο με χαμηλή βλάστηση και μικρά οροπέδια με καλή θέα σε Φονιά και Άγγιστρο. Εύκολα φτάνουμε στο διάσελο Πυργούδι-Αμόνι και κινούμαστε προς το Αμόνι. Μετά από μερικά βράχινα περάσματα φτάνουμε στον χαρακτηριστικό βράχο σε διάσελο που έδωσε την ονομασία στην κορυφή. Η θέα στο Φονιά και στο Γυάλι είναι εντυπωσιακή. Συνεχίζουμε να κυκλώνουμε τη λεκάνη του Φονιά τραβερσάροντας λίγο κάτω από την κορυφογραμμή. Επόμενη κορυφή είναι το Λουλούδι, το οποίο προσεγγίζουμε εύκολα. Από εκεί και μετά το τερέν της κορυφογραμμής γίνεται πιο άγριο. Συνεχόμενα περάσματα σε σάρες και βράχια που χρειάζονται καλά πατήματα και εύρεση των ευκολότερων σημείων. Μετά από 1:15 προσεγγίζουμε την ψηλότερη κορυφή του νησιού, Φεγγάρι. Η επιστροφή γίνεται από το καλοσηματοδοτημένο μονοπάτι Ε6 μέχρι το μαντρί πάνω από τα Θέρμα στα 200μ υψόμετρο. Η διαδρομή χρειάζεται εξοικείωση σε κίνηση εκτός μονοπατιού ώστε να βγούνε οι απαιτούμενοι χρόνοι. Το μήκος της είναι 15 χιλιόμετρα και η διάρκεια περίπου εννιά ώρες. Το φωτογραφικό υλικό είναι από τους Άρη Ζάχαρη και Κώστα Παπαδόπουλο. Η διαδρομή και στο wikiloc.

Το Αμόνι με το χαρακτηριστικό βράχο του

Οροπέδιο μεταξύ Πυργούδι και Αμόνι

Σπήλαιο Ζεστών Νερών, Σιδηρόκαστρο, Σέρρες

 Το σπήλαιο βρίσκεται εντός της κοίτης του Κρουσοβίτη ποταμού. Γεωλογικές διεργασίες δημιούργησαν με το πέρασμα του χρόνου αυτό που ονομάζεται "τραβερτινική γέφυρα" κλείνοντας το ποτάμι και δημιουργώντας ένα σπήλαιο 130 μέτρων περίπου. Αν και συνήθως για τη δημιουργία σπηλαιων το πέτρωμα προϋπάρχει και το διαβρώνει το νερό εκ των υστέρων, στην προκυμμένη περίπτωση η σειρά είναι διαφορετική. Αυτή τη φορά το πέτρωμα, ο τραβερτίνης δηλαδή, έρχεται σε δεύτερη φάση και αφού δημιουργηθεί χτίζεται διαρκώς με αποτέλεσμα να ενωθεί και να κλείσει πάνω από τον Κρουσοβίτη ποταμό. Η ονομασία δόθηκε από τις θερμές πηγές που υπάρχουν στην περιοχή. Παρουσιάζει δύο εισόδους και μπορούμε να μπούμε από τη μία και να βγούμε στην άλλη. Και στις δύο εισόδους πέφτει όμορφος καταρράκτης από ύψος δέκα μέτρων περίπου. Στη νότια είσοδο (με το νερό να είναι κόντρα δηλαδή) υπάρχει μεγάλη παρουσία γουανό στα τοιχώματα αριστερά. Η οροφή προοδευτικά στενεύει για να αφήσει μισό μέτρο άνοιγμα. Ωστόσο σε περιόδους που το ποτάμι έχει πολλά νερά είναι απροσπέλαστο από εκείνη τη μεριά. Μετά τη στενή είσοδο η οροφή βρίσκεται στα δέκα μέτρα περίπου με αρκετό διάκοσμο και μεγάλο πληθυσμό νυχτερίδων. Στη συνέχεια το σπήλαιο στενεύει δημιουργώντας έναν αγωγό μερικών μέτρων. Στο τέλος αυτού βλέπουμε το φως από την άλλη είσοδο. Μόλις βγούμε συναντάμε τον καταρράκτη της βόρειας μεριάς. Το σπήλαιο παρουσιάζει έντονο βιολογικό ενδιαφέρον. Μελέτες έχουνε γίνει και από το Life Grecabat. Μέλη της σπηλαιολογίας Θεσσαλονίκης Πρωτέας το έχουν επισκεφτεί στο παρελθόν.

Άποψη από τη νότια είσοδο

Καταφύγιο ΣΕΟ Λεπτοκαρυάς - ράχη Αρβανίτη - Δραγασιά (2250μ), Όλυμπος

 Η διαδρομή κινείται στη νοτιοανατολική μεριά του Ολύμπου. Εκκίνηση το καταφύγιο του ΣΕΟ Λεπτοκαρυάς στην τοποθεσία Άνω Πηγάδι, στα 1400μ υψμ. Αρχικά ανηφορίζουμε σε ράμπα και σύντομα πιάνουμε την πρώτη ράχη κινούμενοι στην ακμή της και αποφεύγοντας την πυκνή βλάστηση. Η σήμανση αποτελείται από κόκκινη μπογιά και κορδέλες και είναι σχετικά επαρκής, ωστόσο υπάρχουν και σημεία που χρειάζεται κάποια εμπειρία από τον πεζοπόρο. Μετά από 1,8 χιλιόμετρα βγαίνουμε σε ξέφωτο με το υψόμετρο να είναι στα 1700μ. Κατόπιν ανηφορίζουμε σε δεύτερη ράχη με πιο έντονη κλίση και μετά από 1,2 χιλιόμετρα πιάνουμε τα 2050μ. Εκεί συναντάμε την 3ή και ψηλότερη ράχη με το όνομα "Αρβανίτη". Εντυπωσιακά ρόμπολα κάνουν την εμφάνιση τους, ενώ μένουν τα τελευταία δύο απολαυστικά χιλιόμετρα με ήπια κλίση αυτή τη φορά. Στην αραιά δασωμένη ράχη προοδευτικά η βλάστηση μειώνεται και στο τέλος υπάρχει η κορυφή Δραγασιά με υψόμετρο 2250μ. Σχετικά κοντά οι κορυφές του Καλογέρου και Φράγκου Αλώνι. Παρόλο που ο καιρός ήτανε κλειστός στην συγκεκριμένη ανάβαση, γενικά προσφέρει εξαιρετική θέα προς τα ΝΔ, δίνοντας εικόνα σε νότια Πίνδο, Άγραφα, μέχρι και Ρούμελη. Περιγραφή της διαδρομής υπάρχει και στον οδηγό τσέπης του Ολύμπου από τον Μ. Ζέρβα. Η διαδρομή στο wikiloc εδώ.

K1 - Κορυφή Λαϊλιά, Σέρρες

Η διαδρομή ξεκινάει από το καταφύγιο του Λαϊλιά στα 1540μ υψμ. Από εκεί μπαίνουμε στο μονοπάτι Κ1, όπου μετά από δύο χιλιόμετρα μας ανεβάζει εύκολα στην κορυφή Αλή Μπαμπά (Προφήτης Ηλίας) στα 1850 μέτρα υψόμετρο. Ωραία θέα στο γειτονικό Μενοίκιο, στον Όρβηλο και στα υπόλοιπα βουνά της Μακεδονίας. Η διαδρομή εδώ.

Άνω Πηγάδι - Ρέμα Μάλτας, Όλυμπος

 Η διαδρομή κινείται στο νοτιοανατολικό Όλυμπο, όπου τέμνει αρκετά ρέματα αυτής της πλευράς. Για να προσεγγίσουμε την εκκίνηση του μονοπατιού θα πρέπει να ανεβούμε αρχικά το χωματόδρομο από τη Λεπτοκαρυά στο καταφύγιο του ΣΕΟ Λεπτοκαρυάς στα 1420μ. Από εκεί ο δρόμος συνεχίζει για λίγο ακόμα κυκλώνοντας τη μικρή λεκάνη απορροής του ρέματος "Άνω Πηγάδι" που είναι και τοπωνύμιο της περιοχής. Αφού τερματίσει ο δρόμος στα 1385μ υψμ ξεκινάμε μία τραβέρσα σε όμορφο δάσος πεύκης και ελάτης. Μετά από λίγο φτάνουμε σε άνοιγμα με την ονομασία "Πνάκια" και στρίβουμε κυκλώνοντας τη ράχη που χωρίζει τα φαράγγια Άνω Πηγάδι και Μάλτα. Μετά από λίγη ώρα συναντάμε το ρέμα Μάλτας με το ομώνυμο δάσος πιο πάνω, όπου και τερματίζει η διαδρομή μας. Το μονοπάτι ωστόσο συνεχίζει τραβερσάροντας τον ανατολικό Όλυμπο και τέμνοντας ακόμα τα ρέματα Γκορτζίλα και Σκανδαλιάρας φτάνει στον Άγιο Ιωάννη και κατόπιν στο Λιτόχωρο. Η διαδρομή εδώ.