Καταρράκτης Τρύπης, Βελίτσα, Παρνασσός

Ιδιαίτερη διαδρομή στην πιο άγρια γωνιά του Παρνασσού, τη χαράδρα της Βελίτσας. Το μονοπάτι μας οδηγεί στον εντυπωσιακό καταρράκτη της Τρύπης, στην καρδιά της χαράδρας. Ήδη από την εκκίνηση πάνω από την Τιθορέα το τοπίο είναι επιβλητικό. Στα δεξιά μας έχουμε συνεχόμενα βράχια γεμάτα αναρριχητικές διαδρομές, στα αριστερά δεσπόζει η χαράδρα και απέναντι βρίσκεται και ένας κρεμαστός καταρράκτης, ενώ στο βάθος διακρίνεται το αλπικό κομμάτι του βουνού ολοκληρώνοντας το θέαμα. Αρχικά τραβερσάρουμε κάτω από τα βράχια και κατόπιν χάνουμε ύψος και πέφτουμε στη Βελίτσα, που σε αυτό το σημείο είναι στεγνή. Στα τοιχώματα βλέπουμε συνεχώς τρύπες και βραχοσκεπές, ενώ το μέρος ήτανε και το λημέρι του Οδυσσέα Ανδρούτσου, γεγονός καθόλου τυχαίο εξαιτίας του ανάγλυφου και της απομόνωσης. Ανηφορίζουμε και πάλι περνώντας στην απέναντι μεριά της χαράδρας. Μετά από δύο χιλιόμετρα φτάνουμε στο εκκλησάκι του Άη Γιάννη. Εναλλακτικά μπορεί κάποιος να ξεκινήσει από εκεί τη διαδρομή αφού φτάνει χωματόδρομος. Μετά από λίγα μέτρα το μονοπάτι χωρίζει σε αυτό που ανεβαίνει για τα αλπικά του Παρνασσού και σε αυτό που κινείται προς τα Διπόταμα και τον καταρράκτη της Τρύπης. Συνεχίζοντας στο 2ο ίχνος τραβερσάρουμε για κάποια ώρα δίπλα σε αυλάκι με νερό και κατόπιν πέφτουμε ομαλά στο φαράγγι της Βελίτσας, που πλέον έχει νερό, στη θέση Διπόταμα, στα 830μ υψμ. Εκεί το ρέμα Ποτιστήδες ενώνεται και τροφοδοτεί τη Βελίτσα. Συνεχίζουμε για λίγο μέσα στην κοίτη και έπειτα το μονοπάτι ανηφορίζει δεξιά σε απότομη ράχη με έντονη κλίση. Σύντομα θα συναντήσουμε και κάποια τεχνικά σημεία, όπως ένα λούκι με σωλήνα και σχοινί, μία σιδερένια κατακόρυφη σκάλα σε όχι και πολύ καλή κατάσταση και ένα εκτεθειμένο ζωνάρι με συρματόσχοινο για βοήθεια. Προς το τέλος αρχίζουμε να πέφτουμε στην χαράδρα της Τρύπης και αφού περάσουμε ένα πρώτο καταρράκτη ύψους 20 μέτρων με το νερό να βγαίνει μέσα από τρύπα θα φτάσουμε στη βάση του 80μετρου κατακόρυφου καταρράκτη, έναν από τους εντυπωσιακότερους της Ελλάδας. Η επιστροφή γίνεται από τα ίδια. Σίγουρα το μονοπάτι από τα Διπόταμα και μετά προϋποθέτει μία εμπειρία και καλή ψυχολογία στα τεχνικά σημεία. Η διάρκεια είναι περίπου 5:30 με 6:00 στο σύνολο. Η διαδρομή και στο wikiloc.