Μεταλλείο Παλιάς Καβάλας

Από τα πιο γνωστά μεταλλεία της Παλιάς Καβάλας, κυρίως μετά το θανατηφόρο ατύχημα που είχανε κάποιοι χρυσοθήρες. Αυτό συνέβει γιατί προσπάθησαν με αντλία να αφαιρέσουν το νερό μέσα από θάλαμος στο σπήλαιο και πεθάναν από τις αναθυμιάσεις της αντλίας.
Το μεταλλείο έχει εύκολη πρόσβαση από το χωριό. Αρχικά εισερχόμαστε σε χαμηλό διάδρομο με διαστάσεις πλάτους και ύψους στο ένα μέτρο. Το μήκος του διαδρόμου είναι στα 50 μέτρα περίπου. Στη συνέχεια φτάνουμε στο κυρίως κομμάτι του μεταλλείου, όπου συνεχίζουμε την όδευση όρθιοι. Υπάρχει κανάλι νερού και στοιβαγμένες πέτρες στα τοιχώματα, δείγμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ο διάκοσμος έχει αρχίσει να αναπτύσσεται μετά την εγκατάλειψη του μεταλλείου. Πέρα από κάποιους μικρούς σταλακτίτες, το σπηλαιόθεμα που ξεχωρίζει είναι τα γκουρ (κλιμακωτές λίμνες υπερχείλισης). Η παρουσία του νερού τα έχει φτιάξει σε πάρα πολλά σημεία του σπηλαίου. Μέλη του Πρωτέα το επισκέφτηκαν στα πλαίσια του 8ου σεμιναρίου.

η είσοδος

ο διάδρομος στην αρχή

Μεταλλείο Αγίας Ελένης, Ζυγός Καβάλας

Το εν λόγω σπήλαιο ανήκει σε μία ευρύτερη ομάδα μεταλλείων της περιοχής της παλιάς Καβάλας με έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα από τα αρχαία χρόνια. Θρακικά φύλλα, Φοίνικες, Αθηναίοι, Μακεδόνες με το Φίλιππο και Ρωμαίοι το εκμεταλλεύτηκαν μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων του. Εξερευνήθηκε από σπηλαιολόγους το 1963 και στη συνέχεια χαρτογραφήθηκαν οι στοές του. Πρόκειται για μεταλλείο χρυσού. Αξιοσημείωτο είναι και το  σύστημα υδρομάστευσης που παρουσιάζει. Πήλινοι σωλήνες με κυκλικό ή ημικυκλικό σχήμα, λαξευμένοι αγωγοί και αύλακες στο δάπεδο σε συνδυασμό με τις κλίσεις του εδάφους μαρτυρούν ένα εξαιρετικό έργο μηχανικής. Ο λόγος της υδρομάστευσης γινότανε για την εκμετάλλευση του νερού, ενώ είναι πιθανό και για την απομάκρυνση των υδάτων από τις μεταλλευτικές στοές για διευκόλυνση των εργασιών. Γενικά υπάρχει παρουσία νερού αλλού κινούμενο και αλλού στάσιμο. Αποτέλεσμα αυτού μικρές και μεγάλες λίμνες με όμορφη ασβεστιτική κρούστα στο δάπεδο. Η παρουσία διάκοσμου μαρτυρά την εγκατάλειψη του ορυχείου αιώνες πριν, καθώς με την παύση της ανθρώπινης δραστηριότητας και την παρουσία νερού ξεκίνησε και η γέννηση των σταλακτιτών και όμορφων κλιμακωτών λιμνών υπερχείλισης. Στην άποψη αυτή συνηγορεί και η επικάλυψη των κεραμικών αγωγών με στρώμα σταλαγμιτικού υλικού.

Η είσοδος του μεταλλείου 

αποκολλημένο κομμάτι από την οροφή