Γιοβάννι Λάκκος, Φωλιά, Καβάλα

Το σπήλαιο ανήκει στο όρος Σύμβολο στο νομό Καβάλας, κοντά στο χωριό της Φωλιάς. Είναι το 4ο βαθύτερο σπήλαιο στη Μακεδονία με βάθος 144 μέτρα. Διανοίγεται σε μάρμαρο, ενώ θα συναντήσουμε και σχιστόλιθο. Παρουσιάζει δύο εισόδους οι οποίες μετά από 30 μέτρα ενώνονται σε ένα εντυπωσιακών διαστάσεων κοινό αγωγό. Και από τις δύο εισόδους υπάρχουν μονοκόμματες καταβάσεις άνω των 100 μέτρων, με το σπηλαιοεξερευνητή να είναι στο κενό. Στο δάπεδο του βαράθρου και κάτω από τις εισόδους έχουν σχηματιστοί λόφοι από γουανό και φερτά υλικά. Ακόμα θα συναντήσουμε αρκετό διάκοσμο στα τοιχώματα καθ'όλη την κάθοδο, ενώ υπάρχει και εντυπωσιακός σταλαγμίτης, ύψους 9 μέτρων. Το όνομα το πήρε από κάποιον κτηνοτρόφο με το όνομα Γιοβάννη, τον οποίο ρίξανε στο βάραθρο μαζί με το γιό του. Εικάζεται ότι έχουνε πέσει μέσα άνθρωποι και στον εμφύλιο.

Οι δύο είσοδοι από το δάπεδο

η μικρή είσοδος

Φαράγγι Καρδελή, Σαμοθράκη

Το φαράγγι βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού, ανάμεσα σε αυτά των Βαράδων και της Γριάς. Οι κύριες πηγές του βρίσκονται στα 900 μέτρα υψόμετρο κάτω από την κορυφή Ακονίαμα. Μία ράχη που κατεβαίνει από την παραπάνω κορυφή θα δημιουργήσει δύο κλάδους που ενώνονται στα 600 μέτρα υψόμετρο. Ο ανατολικός είναι ο κύριος, αλλά ο δυτικός με λίγο μικρότερη παροχή νερού μας δίνει πολύ όμορφες εικόνες. Από εκεί και κάτω το φαράγγι αποκτάει ολοένα και περισσότερο ενδιαφέρον σχηματίζοντας όμορφες βάθρες και αρκετούς καταρράκτες. Ονομάζεται και λανθασμένα Γρηγοράκης, ενώ διάσημη είναι η βάθρα του Χριστού από το ομώνυμο εκκλησάκι πιο πριν.

Βάραθρο Λυκαντώνη, Όλυμπος

Πρόκειται για κατακόρυφο σπήλαιο βάθους 17 μέτρων στη βόρεια πλευρά του Ολύμπου. Αρχικά κατεβαίνουμε 5 μέτρα, όπου συνεχίζουμε σε επικλινές βράχο με φερτά υλικά. Μετά από άλλα πέντε μέτρα υπάρχει αλλαγή και κατάβαση 7 μέτρων που οδηγεί και στον τελικό θάλαμο του σπηλαίου. Εκεί βρέθηκαν πολλά οστά, σκουπίδια και ένα σχοινί. Το πέτρωμα είναι κροκαλοπαγές αλλά στον τελικό θάλαμο υπάρχει εναλλαγή πετρώματος. Το βάραθρο παρουσιάζει διάκοσμο και παρόμοιο μοτίβο με τα σπήλαια στην Πέτρα Ολύμπου, απ' όπου είναι και σχετικά κοντά. Εξερευνήθηκε από μέλη της σπηλαιολογίας Θεσσαλονίκης Πρωτέας στις 23/05/2020.

η είσοδος

τα πρώτα μέτρα της κατάβασης

Διάσχιση Αώου, 3ο τμήμα: Γέφυρα Παλιοσελίου - Κόνιτσα, βόρεια Πίνδος

Η εκκίνηση γίνεται από τη γέφυρα που ενώνει Παλιοσέλι-Βρυσοχώρι. Αρχικά περπατάμε στην πιο φαρδιά κοίτη του Αώου, πλάτους μεγαλύτερο των 100 μέτρων με αποτέλεσμα να σχηματίζει νησίδες, αμμουδιές, παραλίες και βλάστηση. Επίσης συχνά έχουμε πλέον θέα στους επιβλητικούς ορεινούς όγκους Τύμφης και Τραπεζίτσας τους οποίους και πλησιάζουμε. Στη συνέχεια το ποτάμι σχηματίζει ανεπάλληλους μαιάνδρους, με αρκετά μεγάλες όχθες. Μετά από το μικρό και πολύ όμορφο κομμάτι η κοίτη αλλάζει μορφολογία, στενεύει και έχει διάσπαρτους βράχους που δυσκολεύουν κάπως την κίνηση. Είμαστε στην εισαγωγή από τα περίφημα στενά του Αώου. Μετά από 6 εύκολα χιλιόμετρα ο Αώος μετατρέπεται σε ένα εντυπωσιακό φαράγγι με τα πανύψηλα τοιχώματα της Τύμφης και της Τραπεζίτσας να ορθώνονται εκατέρωθεν. Το μέρος είναι επιβλητικό με την κοίτη να στενεύει και το νερό να συγκεντρώνεται σε μικρότερο πλάτος και να γίνεται πιο ορμητικό. Πεσμένοι ογκόλιθοι μέσα στο ποτάμι δημιουργούν περάσματα με ορμητικά νερά που ωστόσο ξεπερνιούνται πλευρικά με αντιστηρίξεις και κάποια εμπειρία. Σε πολλά σημεία κολυμπάμε με το νερό να βοηθάει στην προώθηση. Μέσα σε αυτή την άγρια ομορφιά αντικρίζουμε τη μονή Στομίου καθώς και την κρεμαστή γέφυρα της via ferrata. Μετά τη μονή στομίου η κοίτη φαρδαίνει κάπως και έχει διάσπαρτους βράχους εντός. Υπάρχουν πολλά σημεία για παιχνίδι με τα νερά, ανάλογα πάντα την στάθμη και την εμπειρία. Η διαδρομή από τη γέφυρα του Παλιοσελίου μέχρι το πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας είναι 18 χιλιόμετρα.

στο μεγαλύτερο πλάτος του Αώου, μετά τη γέφυρα του Παλιοσελίου

Διάσχιση Αώου, 2ο τμήμα: Ρέμα Στάθη - Γέφυρα Παλιοσελίου

Το κομμάτι αυτό ξεκινάει από το ρέμα Στάθη. Ακολουθεί ένα πολύ όμορφο τμήμα με βράχινα τοιχώματα και αρκετό κολύμπι. Δεν έχει ψηλά τοιχώματα εκατέρωθεν, ωστόσο τοιχώματα στις όχθες ύψους 5 με 10 μέτρων μας δίνουν την εικόνα ενός μικρού και όμορφου φαραγγιού. Τα νερά είναι σε ηρεμία κατά κύριο λόγο χωρίς αναταράξεις. Μετά από 5,5 χιλιόμετρα ιδιαίτερης ομορφιάς θα συναντήσουμε την ένωση του Αώου με το Κουκουμανέρι. Πρόκειται για ρέμα που τροφοδοτεί τον Αώου με τα πλούσια νερά από τη Βάλια Κίρνα, καθώς και με τα νερά από τη Σαμαρίνα. Από εκεί και μετά κινούμαστε δυτικά, το φαράγγι αλλάζει μορφολογία και η κοίτη φαρδαίνει και πάλι, ενώ κατά σημεία είναι ιδιαίτερα ολισθηρή. Είμαστε πλέον στο ύψος του Δίστρατου. 4,3 χιλιόμετρα μετά το Κουκουμανέρι υπάρχει κακός χωματόδρομος που κατεβαίνει στο ποτάμι και ένα ρέμα που έρχεται από τα Άρματα. Η συνέχεια εντός έχει αρκετό περπάτημα με σχετικά εύκολα περάσματα και την πρώτη θέα σε Τύμφη και Τραπεζίτσα. Μετά από 14 χιλιόμετρα από την αρχή της πεζοπορίας θα συναντήσουμε και το Παδιώτικο ρέμα σε μία πολύ όμορφη τοποθεσία, ενώ λίγο πριν υπάρχει σπασμένη γέφυρα με τεχνικό σημείο. Σε εκείνο το ύψος θα βρούμε σήμανση και μονοπάτι που έρχεται από τις Πάδες. Προς το τέλος της διαδρομής μας θα συναντήσουμε ένα ακόμα μεγάλο ρέμα, το μεγαλύτερο της νότιας μεριάς του Αώου. Έχει το όνομα Ρασενίτης και δέχεται νερά από τις κορυφές του Κουκουρούντζου και της Μόρφας, αλλά και από την ανατολική Τύμφη. Στη συμβολή η κοίτη είναι ιδιαίτερα φαρδυά, ενώ μετά από λίγο φτάνουμε στη γέφυρα του Παλιοσελίου που ήτανε και ο 2ος σταθμός κατασκηνωτικός σταθμός. Η διαδρομή ολοκληρώθηκε μετά από 18 χιλιόμετρα και χρειάστηκαν 10 ώρες.