Βάραθρο Βαθύσπηλιο, Δράμα

Το σπήλαιο βρίσκεται στη Δράμα κοντά στο ομώνυμο χωριό. Η ύπαρξή του ήτανε γνωστή στη σπηλαιολογική ομάδα της Καβάλας. Το βάθος του είναι 83μ. και διανοίγεται στα μάρμαρα της γεωτεκτονικής ζώνης του Παγγαίου. Δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο διάκοσμο. Θα συναντήσουμε την 1η διάκλαση στα -60 και κατόπιν μετά την τελευταία κατάβαση θα βρεθούμε σε μεγάλη διάκλαση που εκτείνεται προς τη μία κατεύθυνση και κατηφορίζει. Μετά από μερικά μέτρα το σπήλαιο τερματίζει. Θα χρειαστούν συνολικά 6 αλλαγές μέχρι εκεί και πολύ προσοχή στις καταπτώσεις. Ο Πρωτέας χαρτογράφησε και φωτογράφησε το σπήλαιο το 2018.

Αρματώνοντας την είσοδο

στην αρχή της πρώτης κατάβασης

Κυκλική διάσχιση Κόζιακα, Ελάτη, νότια Πίνδος

Μεγάλη και χορταστική διαδρομή που περνάει από αρκετά χαρακτηριστικά σημεία του βουνού και παράλληλα διασχίζει μέρος των ιδιαίτερων αλπικών οροπέδιων του Κόζιακα. Η κορυφογραμμή του Κόζιακα είναι ιδιαίτερα μακροσκελής, μήκους 25 χιλιομέτρων και φαντάζει ως φυσικό σύνορο μεταξύ του Θεσσαλικού κάμπου και της νότιας Πίνδου. Η πεζοπορία διασχίζει τα πέντε από αυτά, που ωστόσο βρίσκονται στην καρδιά του βουνού. Δομείται από ασβεστόλιθους και παρουσιάζει έντονη καρστικοποίηση. Στα πετρώματα του διανοίγονται βάραθρα όπως η Τρύπα του Βολιώτη και το Πιτσινίσι. Υπάρχει επίσης και το διάσημο σπήλαιο του Μπέη.
Περιγραφή διαδρομής: Η διαδρομή ξεκινάει από την Ελάτη στα 900μ. υψόμετρο. Ακολουθεί δασικό δρόμο για 6 χιλιόμετρα μέχρι τη θέση Βάρα. Εκεί μπαίνουμε σε μονοπάτι και υπάρχουν δύο επιλογές. Η συγκεκριμένη πορεία ακολούθησε το αριστερό μπλε ίχνος και σχετικά σύντομα βρισκόμαστε στο καταφύγιο του Κόζιακα στα 1700μ. Από εκεί η κορυφή Αστραπή ή Χατζηπέτρος βρίσκεται μία ανάσα. Στην κορυφή η θέα από τα ανατολικά βλέπει στον κάμπο της Θεσσαλίας, Μετέωρα, Όλυμπο, Κίσσαβο. Ανατολικά βλέπουμε την κορυφογραμμή από Αυγό/Λουπάτα/Μαρόσα, τη Μπουντούρα και τα βουνά της νότιας Πίνδου. Αφού χάσουμε λίγη υψομετρική συνεχίζουμε στην ανατολική πλευρά του βουνού με τον επόμενο σταθμό να είναι το Τρύπιο Λιθάρι, διαμπερής ασβεστόλιθος στα 1600μ με θέα στον κάμπο της Θεσσαλίας. Από εκεί ανηφορίζουμε για λίγο και κατόπιν συνεχίζουμε στα όμορφα ανατολικά λιβάδια του Κόζιακα. Μετά από μία ώρα συναντάμε χαρακτηριστικό οροπέδιο και μετά από λίγο φτάνουμε στο δασικό δρόμο που έρχεται από τα Κανάλια. Ακολουθούμε το δρόμο και τέλος βρίσκουμε απότομο μονοπάτι που μας οδηγεί σύντομα στην Ελάτη, ολοκληρώνοντας μια κυκλική διάσχιση 20 χιλιομέτρων. Όλη η διαδρομή εδώ.

Η κουρογραμμή του Αυγού

Νεραϊδοχώρι - Μαρόσα - Όρνιο, νότια Πίνδος

Το Όρνιο και η Μαρόσα ανήκουν σε ένα μεγάλο ορεινό όγκο, η κορυφογραμμή του οποίου συμπληρώνεται από τη Λουπάτα και το Αυγό, που είναι και η ψηλότερη κορυφή. Ανήκουν στη νότια Πίνδο, στην περιοχή του Ασπροπόταμου.
Η ανάβαση ξεκίνησε πάνω από το Νεραϊδοχώρι. Έγινε προώθηση σε δασικό δρόμο μέχρι τα 1200μ και από εκεί μπαίνουμε σε μονοπάτι (που ξεκινάει και χαμηλότερα από το ρέμα του χωριού). Αραιή σήμανση από κορδέλες και ένα υποτυπώδες ίχνος θα μας οδηγήσουν σε χαμηλή βλάστηση και κατόπιν σε αλπικό πεδίο. Υπάρχουν και κάποιοι μεταλλικοί στύλοι που μετρούσαν το ύψος του χιονιού. Έπειτα κινούμαστε προς το διάσελο Λουπάτας-Μαρόσα στα 1850μ. σε ήπιο πεδίο. Στο διάσελο έχουμε θέα προς το νότο στα Άγραφα και δυτικά στα Αθαμανικά όρη και το Χατζή. Μετά από λίγη ώρα στην κορυφογραμμή φτάνουμε στη Μαρόσα (1967μ). Ακολουθεί 2ο διάσελο ανάμεσα σε Μαρόσα και Όρνιο και κατόπιν η τελική ανάβαση για το Όρνιο με το κολωνάκι (2022μ). Σε απόσταση αναπνοής και η απόκρημνη και κύρια κορυφή του Όρνιου, αρκετά δύσκολη κορυφή που θέλει αναρριχητικό εξοπλισμό. Η θέα μοναδική με μία θάλασσα βουνών προς κάθε κατεύθυνση και το Αυγό σε κοντινή απόσταση. Η κατάβαση έγινε στην πλαγιά του Όρνιου προς τα αλπικά λιβάδια από κάτω, τα οποία εμφανίζουν διάσπαρτες δολίνες. Η διαδρομή ενώθηκε πάλι με αυτή της ανάβασης στα 1560μ και επιστροφή από τα ίδια. Χρειάστηκαν 5 ώρες και διανύθηκαν 9,5 χιλιόμετρα. Λεπτομέρειες εδώ.

Το ανάπτυγμα της κορυφογραμμής. Μπροστά Μαρόσα, πίσω τα Όρνια και βάθος Αυγό

Στα 1400μ

Οι δρόμοι για το Μύτικα, Όλυμπος

Ο Μύτικας είναι η ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου και της Ελλάδας με υψόμετρο 2918 μέτρα και η δεύτερη ψηλότερη των Βαλκανίων. Η πρώτη καταγεγραμμένη ανάβαση έγινε τον Αύγουστο του 1913 από το Χρήστο Κάκαλο και τους Ελβετούς Frederic Boissonnas και Daniel Baud-Bovy. Ξεκινήσανε πριν να ξημερώσει και αρχικά ανέβηκαν στην Ταρπηία Πέτρα για να διαπιστώσουν σε ένα άνοιγμα του καιρού ότι υπάρχει ψηλότερη κορυφή. Μετά από την απογοήτευσή τους θα κάνουνε άλλη μία προσπάθεια καταφέρνοντας να πατήσουν τελικά στο Μύτικα, που τότε τον ονόμασαν "Κορυφή Βενιζέλος".
Πρόκειται για μία απότομη βραχώδης απόληξη του βουνού που ωστόσο έχει κάποια αδύνατα σημεία. Αυτά είναι το λούκι, η Κακόσκαλα και το πέρασμα Νάτση. Η ανατολική και ΒΑ πλευρά του αποτελούνται από κάθετες ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές ύψους εκατοντάδων μέτρων. Από εκεί μπορεί κάποιος να προσεγγίσει την κορυφή μόνο με αναρριχητικό εξοπλισμό, ενώ πρόκειται για σοβαρές αναρριχητικές διαδρομές.

Δολομίτες, ένα ταξίδι στο γεωλογικό χρόνο

Οι Δολομίτες αποτελούν ένα βράχινο βιβλίο στην ιστορία του πλανήτη, ανοιχτό προς μελέτη. Ο καθένας που περιπλανιέται στα μονοπάτια τους γίνεται μάρτυρας του μακρινού παρελθόντος της γης καθώς έρχεται σε επαφή με τους γεωλογικούς επιζώντες των βουνών. Για να κατανοήσουμε πλήρως τη μαγεία αυτών των μοναδικών βουνών θα κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο.

Croda da Lago: Οι απόκρημνες κορυφές διακόπτονται από ένα εντυπωσιακό πλατό

Το 2009 οι Δολομίτες εντάχθηκαν στη λίστα των παγκόσμιων μνημείων της Unesco για την αισθητική αξία των τοπίων τους, αλλά και για την επιστημονική σημασία τους στη γεωλογία. Γι αυτό το λόγο χωρίστηκαν από την Unesco σε εννέα τομείες ιδιαίτερης επιστημονικής αξίας.

χάρτης της Unesco με τους εννιά τομείς