Μαύρα Νερά, Νικήσιανη, Παγγαίο

Όμορφο μονοπάτι που μας ανεβάζει στο Παγγαίο από την ανατολική πλευρά του και από το χωριό την Νικήσιανης. Συγκεκριμένα ξεκινάει πίσω από την ταβέρνα Καστανιές που βρίσκεται στο τέρμα του χωριού, στους πρόποδες του Παγγαίου. Από εκεί υπάρχει πινακίδα και σήμανση που μας βάζουν στο ενδιαφέρον μονοπάτι. Πολύ σύντομα θα συναντήσουμε παράκαμψη που οδηγεί σε μικρό καταρράκτη. Από την αρχή είναι έντονη η παρουσία νερού αφού συναντάμε αυλάκι που οδηγεί το νερό στην ταβέρνα, γι αυτό και η ονομασία του μονοπατιού. Μετά τον καταρράκτη μπαίνουμε σε δάσος με οξιές και τέμνουμε το ρέμα "Μαύρα νερά". Κατόπιν αρχίζουμε να ανηφορίζουμε στην πλαγιά με ήπια κλίση σχετικά και ανεπάληλα καγκέλια για να βγούμε μετά από 40 λεπτά περίπου σε χαρακτηριστικό αυχένα. Από εκεί τραβερσάρουμε με νότια κατεύθυνση και αφού προσπεράσουμε χαρακτηριστικό βράχο με αναρριχητικές διαδρομές φτάνουμε στα δασικά καταλύμετα του Παγγαίου στα 1250 μέτρα υψόμετρο. Στο παρελθόν ένα κομμάτι του μονοπατιού είχε κλείσει από πεσμένους κορμούς αλλά καθαρίστηκε και πάλι από το δήμο Παγγαίου. Η διαδρομή εδώ.

Ματιά προς Τρίκορφο

Πάπα ρέμα - Κρυονέρια, Όλυμπος

 Από τα φαράγγια του Ολύμπου τρία ξεχωρίζουν για τα μεγέθη, το βάθος και τις εντυπωσιακές αμφιθεατρικές λεκάνες τους: Αυτή του Μαυρόλογγου, των Καζανιών και του Παπαρέματος. Το τελευταίο σχηματίζει ψηλά δύο επιμέρους λεκάνες/κλάδους με το Μεσονήσι να τις χωρίζει. Πρόκειται για ράχη που υψώνεται απότομα από τα 900 μέτρα για να καταλήξει στην κόψη προφήτη Ηλία με έξοδο στο οροπέδιο. Ο αριστερός, από τον οποίο περνάει και το μονοπάτι που οδηγεί στο Μεσονήσι, συνεχίζει προς τα "Κόκκαλα" και υποδηλώνει έντονα μεγέθη στην κοίτη του. Υπάρχουν τεράστιοι ογκόλιθοι, ενώ σε κάποια σημεία η κοίτη είναι τόσο φαρδιά που στο κέντρο της σχηματίζονται νησίδες με βλάστηση. Μικρή ροή νερού το καλοκαίρι, η οποία σταματάει περίπου στα 950 μέτρα υψόμετρο. Στα 1000 μέτρα υψόμετρο βρίσκονται τα Κρυονέρια, ιδιαίτερο μέρος με εντυπωσιακές επικλινείς πλάκες. Εκεί το φαράγγι χωρίζεται σε και πάλι σε δύο κλάδους. Η λεκάνη ψηλότερα σχηματίζεται από τη μικρή Σκούρτα, την κύρια Σκούρτα, το Λαιμό και κλείνει με τη βράχινη απόληξη από το Μεσονήσι. Το μέρος είναι ιδιαίτερα απομονωμένο και άκρως επιβλητικό με ορθοπλαγιές πολλών μέτρων. Ελάχιστοι έχουν δοκιμάσει αναβάσεις από εκείνη την πλευρά, όπως ο Σ. Σπανούδης, ο Π. Αθανασιάδης και ο Δ. Μπουντόλας, Θ. Θωμίδης και κάποια λιγοστά μέλη των ορειβατικών της Κατερίνης και της Θεσσαλονίκης. Ενδιαφέρουσες πληροφορίες υπάρχουν και στο βιβλίο του Β.Μαμούρη.

Το επιβλητικό Παπαρέμα και οι κλάδοι του. Στο κέντρο το Μεσονήσι

Καλύβα Χριστάκη - βάραθρο Σκολιού - Σκολιό - Σκάλα - Καλύβα, Όλυμπος

Μικρή διαδρομή πάνω από την καλύβα του Χριστάκη. Αρχικά ανηφορίζουμε για να πιάσουμε τη ράχη Χρηστάκη - Σκολιού στα 2700 μέτρα. Λίγο παραπάνω βρίσκεται το βάραθρο του Σκολιού. Το βάθος του είναι 15 μέτρα και έχει μόνιμο χιόνι-πάγο στον πάτο του. Από εκεί το Σκολιό είναι πολύ κοντά με μοναδική θέα στα μεγάλα Καζάνια και τις ορθοπλαγιές του Μύτικα και του Στεφανιού. Η πορεία συνεχίζει προς την κορυφή της Σκάλας, πλησιάζοντας προς τις κύριες κορυφές. Επιστροφή από μονοπάτι χαμηλότερα μέχρι το διάσελο Σκολιού-Χριστάκη και από εκεί πορεία στην άκρη της ράχης. Μετά από λίγο συναντάμε πλακέτα στη μνήμη του Χριστάκη και στη συνέχεια η ομώνυμη καλύβα είναι αρκετά κοντά. Η διαδρομή εδώ. Το βάραθρο του Σκολιού έχει εξερευνηθεί από τη σπηλαιολογία Θεσσαλονίκης Πρωτέας το 2011.

Γομαροστάλι, Όλυμπος

Ιδιαίτερα σύντομη ανάβαση προς το οροπέδιο των μουσών με εκκίνηση τα Πριόνια. Η διαδρομή έχει μήκος μόλις 5,5 χιλιόμετρα το τίμημα ωστόσο είναι η συνεχόμενη και επίπονη ανηφόρα του. Η έξοδος προς το οροπέδιο είναι βράχινη και πλέον χάρη στο μεράκι κάποιων καλά εξοπλισμένη με συρματόσχοινο, κάτι σαν μία μικρή via ferrata. Εκμεταλλεύεται μία ράχη πάνω από τα Πριόνια ή οποία βγάζει ΝΑ του καταφυγίου Κάκαλος. Μέχρι τα 1760 τραβερσάρει στη βόρεια μεριά της ράχης, ενώ μετά κινούμαστε σε αλπικό πεδίο και με ωραία θέα προς τις κορυφές για την υπόλοιπη πορεία. Στα 2500 μέτρα η ράχη γίνεται βράχινη και έχουμε την αρχή της φερράτα που θα μας οδηγήσει στα 2600 και στο οροπέδιο. Για τις ομάδες που θα την ανεβούν χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση και εξοικείωση με το βράχο. Το φωτογραφικό υλικό είναι από το οροπέδιο προς τα Πριόνια. Η κατάβαση μπορεί να γίνει σε 330 ώρες περίπου, ενώ υπάρχει και ένα κοφτό σημείο που συντομεύει λίγο παραπάνω τη διαδρομή. Λεπτομέρειες και στο wikiloc

λίγο πριν το οροπέδιο έχουμε ωραία θέα στις κορυφές. 

Διάσχιση Αχελώου, 3η μέρα

Η 3η μέρα ξεκινάει από την τοποθεσία Λογγά Λάκκα, λίγο μετά το μνημείο του Άρη Βελουχιώτη. Μετά από λίγο συναντάμε την πηγή "Νεραιδόβρυση" κ λίγο μετά το φαράγγι του Αρέντα ενώνει τα νερά του με τον Αχελώο. Στη συνέχεια θα ενωθεί το ρέμα "Αρματολίκι" ενώ το ποτάμι κάνει στροφή και πλέον κινούμαστε σε νότια κατεύθυνση. Στην ανατολική πλευρά ορθώνονται τα Βερούσια όρη, ενώ στα δυτικά ο ορεινός όγκος του Κοκκινόλακκα (Φρούσια όρη). Η αίσθηση της απομόνωσης είναι έντονη και ο Αχελώος σχηματίζει μικρούς μαιάνδρους με σημεία για κολύμπι και όμορφες παραλίες. Κάπου εδώ βρίσκεται και το στενότερο σημείο της διάσχισης, ενώ το τοπίο έχει πάρει μία άγρια ομορφιά. Αφού περάσουμε και το Κωστιανό φαράγγι που ενώνεται με τον Αχελώο, είμαστε κάτω από την ιστορική μονή Σέλτσου. Μετά από 2 χιλιόμετρα η διάσχιση των 35 χιλιομέτρων ολοκληρώνεται με την προσέγγιση στο φράγμα της Συκιάς. Εκεί βρίσκεται και η ένωση του Αχελώου με το Λεσκοβίτικο ρέμα. Φωτογραφικό υλικό: Άρης Ζάχαρης, Γιώργος Χαραλαμπίδης. Η διαδρομή εδώ.