Πρώτη - Τρίκορφο, Παγγαίο

 Η διαδρομή ξεκινάει αφού ακολουθήσουμε το χωματόδρομο πάνω από την Πρώτη. Αυτός περνάει το μοναστήρι της Ανάληψης και μας ανεβάζει στα 1100μ υψμ, από την άλλη πλευρά του καταφυγίου ωστόσο. Από εκεί ακολουθούμε χωματόδρομο για να μπούμε σε δάσος οξιάς μετά από λίγα μέτρα. Τραβερσάρουμε στην πλαγιά του βουνού με κατεύθυνση ΝΔ. Μετά από 1,2 χιλιόμετρα βγαίνουμε σε αυχένα, έχοντας πλέον θέα προς βορρά, στα χωριά Ροδολίβος και Πρώτη, στον κάμπο των Σερρών, καθώς και στα βουνά Μενοίκιο και Φαλακρό. Συνεχίζουμε πλέον σε αλπικό τοπίο ανεβαίνοντας την ήπια και μακροσκελής ράχη που θα μας οδηγήσει ομαλά στην καρδιά του βουνού. Ο Βοσκός ορθώνεται μπροστά μας, πλαισιωμένος από τις κορυφές Μάτι και Κουμπηλή. Έπειτα από 5 χιλιόμετρα συνολικά, στα 1860μ υψμ, η διαδρομή μας ενώνεται με το κοινό μονοπάτι που έρχεται είτε από Εικοσιφοίνισσα, είτε από Πρώτη (κεραίες-κοιλάδα Τσεκούρι Μαντρί). Από εκείνο το σημείο απομένουν μερικά μέτρα ανάβασης για να φτάσουμε στο Τρίκορφο, τη 2η ψηλότερη κορυφή του Παγγαίου στα 1940μ. Η επιστροφή έγινε από τα ίδια σε πρώτη φάση, ωστόσο στα 1770μ υψμ η πορεία αλλάζει και κινείται ΒΑ προς το βάραθρο της Χιονίστρας. Τέλος η επιστροφή θα γίνει από ράχη βόρεια αυτής που ανεβήκαμε, για να μας οδηγήσει στις κεραίες πάνω από τον καταφύγιο, στη θέση Μπουγάτινα. Συνεχίζουμε σε χωματόδρομο και μετά από 1,2 χιλιόμετρα φτάνουμε στο σημείο εκκίνησης. Η διαδρομή έγινε στις 12/02/2023 με τον ΕΟΣ Καβάλας 1933. Λεπτομέρειες της διαδρομής εδώ.

Δεντράκια - Τρία Κεφάλια (ανατολικά), Φαλακρό

 Ανάβαση σε μία από τις ψηλές κορυφές του Φαλακρού από την ανατολική μεριά. Συγκεκριμένα η διαδρομή ξεκινάει πάνω από τον οικισμό "Δεντράκια" σε χαρακτηριστική στροφή με κιόσκι, στα 815μ υψμ. Αρχικά κινούμαστε σε χωματόδρομο με ήπια ανάβαση για 6 χιλιόμετρα κοντά και φτάνουμε σε στάνη σε υψόμετρο 1260μ. Στα πρώτα χιλιόμετρα κινούμαστε σε δάσος οξιάς, για να βγούμε σχετικά σύντομα σε αλπικό τοπίο. Από τη στάνη και μετά, ανηφορίζουμε ομαλά σε ράχη, μέχρι τα 1580, όπου και υπάρχει ορόσημο. Απο εκεί οι κλίσεις ανεβαίνουν και συνεχίζουμε καβαλώντας την ανατολική ράχη του Φαλακρού για άλλα 2,2 χιλιόμετρα μέχρια να φτάσουμε στην κορυφή Τρία Κεφάλια (το ανατολικό, 2160). Από εκεί η κορυφή Βάρδενα είναι σε απόσταση αναπνοής, ενώ διακρίνουμε και τον κυρίως όγκο του Φαλακρού με τον Προφήτη Ηλία, την ψηλότερη κορυφή. Η διαδρομή έγινε στις 29/01 σε χιονισμένο πεδίο με τον ΕΟΣ Καβάλας 1933. Το μήκος της είναι 18,3 χιλιόμετρα, ενώ θα χρειαστούν 9 με 10 ώρες και ανάλογα πάντα με την ποιότητα και ποσότητα του χιονιού. Λεπτομέριες της διαδρομής εδώ.

Σχετικά με το Φαλακρό: Το όρος Φαλακρό (τούρκικη ονομασία Μποζ Νταγ) δεσπόζει στη Μακεδονία έχοντας το μεγαλύτερο υψόμετρο στην ανατολική περιφέρεια. Ψηλότερη κορυφή είναι ο Προφήτης Ηλίας με υψόμετρο 2232μ. Παράλληλα η εντυπωσιακή χαράδρα της Νάσκβιτσας του δίνει μία άγρια ομορφιά με τις εκατοντάδων μέτρων ορθοπλαγιές που δημιουργεί το πέταλο της. Στα 2100 βρίσκεται και η Χιονότρυπα, ένα από τα βαθύτερα βάραθρα της Μακεδονίας, βάθους 111 μέτρων.Αποτελείται κυρίως από μάρμαρο και ασβεστόλιθο. Στα ΒΔ συνορεύει με το Άγιο Πνεύμα (1629μ) και ΝΔ με τον ορεινό όγκο του Άγιου Παύλου (1768). Στα ανατολικά βρίσκεται η κοιλάδα του Νέστου. Η ονομασία Φαλακρό οφείλεται στη χαμηλή βλάστηση που αναπτύσσεται λόγω της σύστασης του εδάφους. Άλλες ψηλές κορυφές είναι η Βάρδενα (2194μ), το Ψευτοδόντι (2070μ), τα Τρία Κεφάλια (2168μ), το Δόντι ή Στρογγυλό (2012), η Καρτάλκα (2020μ). Στον ορεινό όγκο βρίσκονται και εγκαταστάσεις χιονοδρομικού κέντρου. Η κορυφή δίνει μοναδική θέα σε Παγγαίο, Μενοίκιο, Λαιλιά, Όρβηλο, Πιρίν, Ρίλα, Θάσο. Τέλος μέρος του Φαλακρού διατρέχει και το διεθνές ορειβατικό μονοπάτι Ε6, ενώ τα τελευταία χρόνια διεξάγεται και ο αγώνας ορεινού τρεξίματος "Frozen peaks".

Κορυφή Καταφύγι, Ματσούκι, Κακαρδίτσα

 Ο ορεινός όγκος της Κακαρδίτσας δεσπόζει ανάμεσα στα Τζουμέρκα και το Περιστέρι, με ψηλότερη κορυφή την ομώνυμη στα 2440μ, που είναι και η ψηλότερη της κεντρικής Πίνδου. Άλλες κορυφές του ορεινού όγκου είναι ο Κρυάκουρας, η Ρουίστα, η Τούρλα και το Καταφύγι. Η τελευταία δεν πρέπει να συγχέεται με το Καταφύδι που είναι η ψηλότερη των Τζουμέρκων. Η Κακαρδίτσα προς το βορρά σχηματίζει δύο βραχίονες. Τον κύριο που ενώνεται με τον Καταρραχιά και τον αυχένα του Μπάρου, συνεχίζοντας προς Περιστέρι (Λάκμο) και έναν που αναπτύσσεται προς τα ΒΔ με απόληξη την κορυφή Καταφύγι, στην οποία έγινε και η ανάβαση. Στην απόληξη της ράχης προς το βορρά βρίσκεται το Ματσούκι, ενώ δυτικά βλέπουμε τους Μελισσουργούς από κάτω μας και απέναντι τα Τζουμέρκα. Η πρόσβαση έγινε αρχικά με αμάξι πέρνοντας το δρόμο πάνω από το Ματσούκι που οδηγεί για Μπάρο. Στα 1800μ αφήνουμε την άσφαλτο και μπαίνουμε σε χωματόδρομο, όπου τραβερσάρουμε κάτω από την κορυφογραμμή της Κακαρδίτσας, οδεύοντας στην καρδιά του βουνού. Αφού περάσουμε το χαρακτηριστικό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία πάνω απτο Ματσούκι με τη μοναδική του θέα φτάνουμε σε στάνη στα 1800μ υψμ κάτω από την κύρια κορυφή. Από εκεί ξεκινάει η πεζοπορία της καταγραφής, η οποία αρχικά κινείται στο δρόμο που για 3,7 χιλιόμετρα κυκλώνει μία λεκάνη απορροής. ΄Μόλις φτάσουμε στα 2000μ έχουμε πλέον θέα προς τα δυτικά, με την κορυφογραμμή των Τζουμέρκων να ορθόνεται απότομα μπροστά μας. Αφήνουμε το χωματόδρομο και συνεχίζουμε καβάλα στην ομαλή ράχη. Προς το τέλος μετά από μία βράχινη έξαρση που θέλει κάποια προσοχή φτάνουμε στο Καταφύδι, στα 2092μ. Απέναντι βλέπουμε την κορυφή της Κακαρδίτσας με τη μακροσκελή κορυφογραμμή της, ενώ μας χωρίζει βαθιά χαράδρα με την ονομασία Κόκκινο ποτάμι. Η εντυπωσιακή λεκάνη του φαραγγιού σχηματίζεται  από την κύρια κορυφή, τη Ρουίστα και το Καταφύγι. Πληθώρα πηγών τροφοδοτούν το φαράγγι δημιουργώντας κατά καιρούς πλημμυρικά φαινόμενα. Το φαράγγι είναι κατάλληλο για canyoning, χρειάζεται ωστόσο η ομάδα που θα το κατέβει να έχει υλικά ασφάλισης. Η επιστροφή έγινε από τα ίδια και χρειάστηκαν σύνολο 3:30 ώρες. Οι Ματσουκιώτες το ονομάζουν και "Κόντρα" λόγω της ιδιαίτερα απότομης ανάβασης από το χωριό τους. Η διαδρομή εδώ.

Μουτσάλια - Άνω Αρρένα, Γράμμος

 Πρόκειται για δύο αλπικές λίμνες στα 1700 μέτρα υψόμετρο, στην ΝΑ μεριά του Γράμμου. Η πάνω λίμνη, διαμέσου ενός καναλιού τροφοδοτεί την κάτω λίμνη. Και οι δύο βρίσκονται στη σκιά ενός βράχινου όγκου, που απαρτίζεται από τις κορυφές Άνω και Κάτω Αρρένες καθώς και την κορυφογραμμή που τις ενώνει. Οι λίμνες περιβάλλονται από ένα κατάφυτο δάσος οξιάς, σε ιδίαιτερα όμορφη τοποθεσία. Από εκεί ξεκινάει και ευδιάκριτο μονοπάτι που μετά από 2,2 χιλιόμετρα και 450 μέτρα υψομετρικής θα μας οδηγήσει στην κορυφή της Άνω Αρρένες (2196μ), όπου μπορούμε να δούμε το σύνολο του βουνού, καθώς και την κρυμμένη Αετομηλίτσα. Μουτσάλια είναι βλάχικη λέξη και σημαίνει μουσκίδι. Η λίμνη ονομάζεται επίσης και τριακοσάρα, ονομασία που σχετίζεται με το βάρος του νερού. Η διαδρομή εδώ.

Ύψωμα Χάρος, Παλιά Κοτύλη, Βόιο

 Πρόκειται για στρατηγικής σημασίας ύψωμα που στην περίοδο του Εμφύλιου πόλεμου απέκτησε ζωτική σημασία για όποιον το κατείχε. Η θέα προς τον επιβλητικό γεωλογικό σχηματισμό εντυπωσιάζει αλλά παράλληλα προκαλεί λύπη με τα όσα συνέβησαν σε αυτό το πολύπαθο ύψωμα. Στέκεται στα 1650 μέτρα υψμ και αποτελείται από φλύσχη, ενώ θα μπορούσαμε να το εντάξουμε στις βόρειες απολήξεις του όρους Βόιο. Στα χαράδρα που βρίσκεται από κάτω βρισκόταν η παλιά Κοτύλη, που πλέον έχει εγκαταληφθεί.Τον Ιούνιο του 1947 στο ύψωμα του Χάρου δόθηκαν πολυήμερες και αιματηρές μάχες μεταξύ του κυβερνητικού στρατού (ΚΣ) και του δημοκρατικού στρατού (ΔΣ). Οι πρώτοι με ένα τάγμα με 8 πυροβόλα, ενώ υπήρχε και η αμερικάνικη αεροπορία που βομβάρδιζε ανελιπώς. Όταν τα πυρομαχικά του ΔΣ εξαντλήθηκαν βρέθηκαν σε δυσμενή θέση. Η πλειοψηφία τους θανατώθηκε, ενώ κάποιοι όπως λέγεται προτίμησαν να πηδήξουν στο κενό από τον επιβλητικό γκρεμό. Παράλληλα κοντά λειτουργούσε και νοσοκομείο του ΔΣΕ για την περίθαλψη των τραυματισμένων. 

Σύμφωνα με τη μαρτυρία της Κωνσταντίνας Καρυοφύλλη: "Στο Χάρο έγινε μακελιό. Οι στρατιώτες κάνανε εφόδους και τους θερίζαμε σαν στάχεια. Στα δικά μας χαρακώματα οι συμπολεμιστές μου σκοτώνονταν σαν σπουργίτια. Πολεμούσα μέρα νύχτα βουτηγμένη σε λάσπη από χώμα και αίμα των νεκρών. Ο Χάρος έφαγε πολλά παλικάρια.". Επίσης ο Α.Παπαιωάννου στο βιβλίο 'Ο Αληθινός Γράμμος" αναφέρει: "Οι εαρινές επιχειρήσεις στο Γράμμο το 1947 είχαν προσλάβει αρκετή ένταση και σκληράδα, ιδιαίτερα στις τοποθεσίες Γκουρούσια, Χάρο και Πύργο Κοτύλης. Εδώ απέκρουσε τις επόμενες επιθέσεις του ΚΣ το τάγμα του Ηλιάδη Χαράλαμπου.Εκεί στο βράχο του Χάρου τρεις νέοι Επονίτες πάνω στη θέρμη της μάχης βρέθηκαν κυκλωμένοι. Από μπρος και από τα πλάγια περισφίγγονται οι τρεις αντάρτες, πίσω τους είναι ο απότομος βράχος του Χάρου. Αποκρούοντας τις επιθέσεις, σώζονται τα πυρομαχικά τους. Ρ'ιχνουν και τις τελευταίες τους χειρομβοβίδες. Δε θέλουν να παραδωθούν και ρίχνονται από τον απόκρημνο βράχο του Χάρου". Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το σχετικό άρθρο του Σταύρου Τζήμα. Σήμερα στο σημείο υπάρχει ένα μνημείο του ΔΣΕ για να θυμίζει και να αφυπνίζει..