Μεταλλείο Αγίας Ελένης, Ζυγός Καβάλας

Το εν λόγω σπήλαιο ανήκει σε μία ευρύτερη ομάδα μεταλλείων της περιοχής της παλιάς Καβάλας με έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα από τα αρχαία χρόνια. Θρακικά φύλλα, Φοίνικες, Αθηναίοι, Μακεδόνες με το Φίλιππο και Ρωμαίοι το εκμεταλλεύτηκαν μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων του. Εξερευνήθηκε από σπηλαιολόγους το 1963 και στη συνέχεια χαρτογραφήθηκαν οι στοές του. Πρόκειται για μεταλλείο χρυσού. Αξιοσημείωτο είναι και το  σύστημα υδρομάστευσης που παρουσιάζει. Πήλινοι σωλήνες με κυκλικό ή ημικυκλικό σχήμα, λαξευμένοι αγωγοί και αύλακες στο δάπεδο σε συνδυασμό με τις κλίσεις του εδάφους μαρτυρούν ένα εξαιρετικό έργο μηχανικής. Ο λόγος της υδρομάστευσης γινότανε για την εκμετάλλευση του νερού, ενώ είναι πιθανό και για την απομάκρυνση των υδάτων από τις μεταλλευτικές στοές για διευκόλυνση των εργασιών. Γενικά υπάρχει παρουσία νερού αλλού κινούμενο και αλλού στάσιμο. Αποτέλεσμα αυτού μικρές και μεγάλες λίμνες με όμορφη ασβεστιτική κρούστα στο δάπεδο. Η παρουσία διάκοσμου μαρτυρά την εγκατάλειψη του ορυχείου αιώνες πριν, καθώς με την παύση της ανθρώπινης δραστηριότητας και την παρουσία νερού ξεκίνησε και η γέννηση των σταλακτιτών και όμορφων κλιμακωτών λιμνών υπερχείλισης. Στην άποψη αυτή συνηγορεί και η επικάλυψη των κεραμικών αγωγών με στρώμα σταλαγμιτικού υλικού.

Η είσοδος του μεταλλείου 

αποκολλημένο κομμάτι από την οροφή

 

Διάκοσμος στο δάπεδο από την παρουσία του νερού 

δημιουργία σταλακτιτών

Ροή νερού δημιούργησε όμορφα φράγματα και γκουρ

μικρή λίμνη με μπλε χρωματισμό

άλλη μία στοά που καταλήγει σε λίμνη

Λίμνες υπερχείλισης και κοράλια

μικρή λίμνη με διάφανο νερό

όμορφος διάκοσμος στο δάπεδο της λίμνης

άλλη μία στοά..

ροή νερού έσκαψε το βράχο 

Πήλινοι σωλήνες

λίμνη κοντά στην είσοδο