Το σπήλαιο βρίσκεται στους πρόποδες του Μενοίκιου όρους, κοντά στην Αγριανή Σερρών. Εξερευνήθηκε πρώτη φορά από σπηλαιολόγους το 2006 από το Νίκο Λελούδα. Φυσικά στους ντόπιους ήτανε γνωστό πολύ πιο παλιά. Πρόκειται για παλιά κοίτη υπόγειου ποταμού που δημιουργήθηκε όταν ο αγωγός ήτανε πληρωμένος με νερό (φρεατική φάση). Τώρα η στάθμη του νερού είναι αρκετά χαμηλή, ενώ κατά σημεία το νερό απουσιάζει. Διανοίγεται σε μάρμαρο, στο νότιο μέρος του Μενοίκιου όρους. Το ύψος της οροφής κυμαίνεται από 0,25 εκατοστά μέχρι 2 μέτρα ενώ το πλάτος είναι στο 1,5 μέτρο στο μεγαλύτερο μήκος του αγωγού. Επίσης υπάρχει ανθρώπινη επέμβαση, αφού κατά σημεία τα πλευρικά τοιχώματα είναι χτισμένα με πέτρες, ενώ έχει γίνει και κάποια διάνοιξη στα πρώτα μέτρα του σπηλαίου. Μετά τα πρώτα είκοσι μέτρα περίπου συναντάμε την ένωση δύο αγωγών σε ένα αρκετά στενό πέρασμα. Το ταβάνι και η διατομή του υπόγειου αγωγού παρουσιάζουν τα ίδια μοτίβα που συναντάμε στα υπόγεια ποτάμια. Το σπήλαιο αποτέλεσε και αντικείμενο μελέτης στη διατριβή του γεωλόγου Πέννου Χ. σχετικά με τα σπήλαια του Μενοίκιο όρους. Μέλη του Πρωτέα το εξερεύνησαν στις αρχές του 2016.
στενό πέρασμα |
η είσοδος |
Η διατομή της εισόδου από μέσα |
παλιά κοίτη σε ψηλότερο επίπεδο |
μικρή παροχή νερού μέσα από το βράχο |
χαρακτηριστική μορφή οροφής υπόγειου ποταμού |
δαδί και οστό |
βραχοσκεπή δίπλα από το σπήλαιο |
Η είσοδος από πάνω |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου