Διασταύρωση Τσαπουρνιά - κορυφή Ωλενός, Ερύμανθος

Ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή του Ερύμανθου με την ονομασία Ωλενός (ή και Ωλονός), η οποία με υψόμετρο 2224 μέτρα είναι η τέταρτη ψηλότερη στην Πελοπόννησο. Η εκκίνηση έγινε πάνω από το χωριό Τσαπουρνιά, όπου υπάρχει χωματόδρομος που θα μας ανεβάσει στα 1200μ υψόμετρο με κατάλληλο όχημα. Εναλλακτικά η ανάβαση μπορεί να ξεκινήσει ανάμεσα από τα χωριά Τσαπουρνιά και Μίχα. Εκμεταλλευόμενοι το δρόμο ξεκινάμε την πεζοπορία από χαρακτηριστική διασταύρωση για Γκρεμιστό (Τσαπουρνιά) καταρράκτη, ενώ λίγο πιο πάνω συναντάμε μαντρί σε ύψωμα. Μετά το μαντρί κινούμαστε σε δάσος με έλατα και πεύκα και σύντομα θα βρούμε πηγή στα 800μ. Από εκεί και μετά βγαίνουμε σιγά σιγά σε αλπικό τοπίο και σε 1,3 χιλιόμετρα πάνω στο μονοπάτι συναντάμε άλλη μία πηγή με χαρακτηριστικά παγωμένο νερό! Συνεχίζουμε τραβερσαριστά με κατεύθυνση Δ-ΝΔ χωρίς να κερδίζουμε ιδιαίτερα υψόμετρο μέχρι μία στάνη-καταφύγιο στα 1800μ υψόμετρο. Εκεί βρισκόμαστε στο διάσελο μεταξύ των ψηλότερων κορυφών του βουνού Ωλενός και Μουγγίλα. Σε αυτό το μέρος γεννιούνται και οι δύο μεγάλες  χαράδρες του Ερύμανθου, του Τεθρέα και της Τσαπουρνιάς. Μας μένει η τελική και ανηφορική ανάβαση σε βράχινο πλέον τερέν που κατά σημεία θέλει προσοχή. Η σήμανση είναι πυκνή και βοηθάει. Έτσι μετά από 3:30 με 4:00 ώρες και ανάλογα με το ρυθμό φτάνουμε στην κορυφή από το σημείο εκκίνησης κάτω από τη στάνη. Η θέα εξαιρετική στα βουνά της Πελοποννήσου αλλά και της Ρούμελης, με το Χελμό σε πρώτο πλάνο. Η διαδρομή και στο wikiloc.

Φαράγγι Κλέφτη, Σπήλαιο Γρεβενών

 Το φαράγγι του Κλέφτη βρίσκεται κοντά στο χωριό Σπήλαιο Γρεβενών. Το διασχίζει ο Βελονιάς ποταμός, ο οποίος πηγάζει αρκετά βορειότερα από τα όρη Βόιο και Σμόλικα. Λίγο μετά το γεφύρι του Κλέφτη θα ενωθεί με τα νερά του Βενέτικου που έρχεται από τα στενά της Πορτίτσας, ο οποίος με τη σειρά του χύνεται στον Αλιάκμονα. Η είσοδος στο ποτάμι μπορεί να γίνει από το όμορφο τρίτοξο γεφύρι του Κατσογιάννη ή Μύλου στα 650μ υψόμετρο. Αρχικά το ποτάμι παρουσιάζει τη μορφή ρεματιάς. Μετά από ένα χιλιόμετρο η μορφολογία της κοίτης αλλάζει. Το φαράγγι στενεύει αρκετά και ψηλά κατακόρυφα τοιχώματα κάνουν την εμφάνισή τους. Για το επόμενο χιλιόμετρο κινούμαστε μέσα στην επιβλητική χαράδρα με τη διάβρωση να έχει δημιουργήσει ιδιαίτερα βράχια σμιλεμένα από το νερό. Παράλληλα το κομμάτι αυτό παρουσιάζει και αρκετό κολύμπι. Κατόπιν το φαράγγι ανοίγει και πάλι μέχρι το γεφύρι του Κλέφτη ή Λιάτισσας, ονομασία που έχει δώσει και στο φαράγγι. Στο σημείο του γεφυριού υπάρχει ο θρύλος ότι ένας κλέφτης πήδηξε απέναντι για να γλιτώσει από τους Τούρκους. Σε περίπτωση που γλίτωνε είπε θα χτίσει εκεί ένα γεφύρι, όπως και έγινε. Λίγο πιο μετά τα νερά του Κλέφτη θα συνδράμουν στον ποταμό Βενέτικο.

Χαράδρα Τεθρέα, Mονή Ταξιαρχών, Αλεποχώρι, Ερύμανθος

 Στη δυτική μεριά του Ερύμανθου και πάνω από το γραφικό Αλεποχώρι βρίσκεται εντυπωσιακή χαράδρα που εντός της κυλάει ο Τεθρέας ποταμός, με τη σημερινή ονομασία να είναι Παραπείρος. Η λεκάνη απορροής του είναι ιδιαίτερα μεγάλη και σχηματίζεται από τον κυρίως ορεινό όγκο του βουνού και συγκεκριμένα από τον Ωλονό που είναι και η ψηλότερη κορυφή, τη Μουγγίλα, την Ψηλή Τούρλα και τον Προφήτη Ηλία. Οι παραπάνω κορυφές δημιουργούν ένα εκτεταμένο πέταλο που τροφοδοτεί με αρκετά νερά τη χαράδρα του Τεθρέα ποταμού. Τρία δευτερεύοντα ρέματα που κατηφορίζουν από την κορυφογραμμή του προφήτη Ηλία σχηματίζουν όμορφους καταρράκτες. Στο τρίτο και πιο απομονωμένο βρίσκεται και η εγκαταλειμμένη μονή Ταξιαρχών. Η μονή χτίστηκε επί τουρκοκρατίας το 1700, ενώ αρκετοί ερημίτες ζούσαν σε σπηλιές (κελιά) πέριξ της μονής. Ωστόσο με την πάροδο του χρόνου η μονή εγκαταλείφθηκε κυρίως λόγω της δύσκολης πρόσβασης που είχε. Στο φαράγγι πίσω από τη μονή βρίσκεται και εντυπωσιακός καταρράκτης. 

Για την πρόσβαση στη μονή υπάρχει μονοπάτι που ξεκινάει πάνω από το Αλεποχώρι, πηγαίνοντας για Σπαρτιά. Υπάρχει μάλιστα και χαρακτηριστική ταμπέλα. Αρχικά κινούμαστε σε χωματόδρομο με πεσμένες πέτρες και αφού κατηφορίσουμε στην κοίτη του Τεθρέα θα συνεχίσουμε σε μονοπάτι. Αυτό για 1,5 χιλιόμετρα κινείται ήπια λίγο πάνω από την κοίτη του ποταμού. Στα 770μ υψμ αρχίζει να ανηφορίζει στη δυτική μεριά της χαράδρας. Στα 2,7 χιλιόμετρα, σε 1000μ υψόμετρο τέμνουμε ρέμα που ψηλότερα σχηματίζει δύο απανωτούς καταρράκτες. Μετά από αυτό το σημείο θα συναντήσουμε διασταύρωση που αριστερά οδηγεί προς την ψηλότερη κορυφή του Ερύμανθου. Εμείς θα πάμε δεξιά και αφού παρακάμψουμε άλλη μία ράχη εισχωρούμε στο επόμενο φαράγγι που βρίσκεται και η μονή στα 1070μ υψμ σε ιδιαίτερα εντυπωσιακό και απομονωμένο μέρος. Η διαδρομή εδώ.

Καταρράκτης Σύθα ποταμού, Ζήρεια, Κόρινθος

 Ο Σύθας ποταμός πηγάζει από το όρος Κυλλήνη και συγκεκριμένα ανάμεσα στη μικρή και τη μεγάλη Ζήρεια. Η ετοιμολογία της λέξης σημαίνει αυτός που έχει ορμή. Ξεκινάει στα 1350μ υψόμετρο στη βόρεια μεριά του ορεινού όγκου, σχίζοντας στην ουσία το βουνό. Στη συνέχεια δημιουργεί βαθιά χαράδρα με την ονομασία Φλαμπουρίτσα. Αυτή συλλέγει τα νερά από τη ΒΑ όψη της μεγάλης Ζήρειας, καθώς και από τις ΒΔ πλαγιές της μικρής. Αρκετά δυσπρόσιτη και ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000 παρουσιάζει πεζοπορικές διαδρομές εντός της. Στο ύψος των Άνω Τρικάλων, στα 550 μέτρα υψόμετρο το ανάγλυφο γίνεται πιο ήπιο και η χαράδρα προοδευτικά μετατρέπεται σε ρεματιά. Μετά από αρκετά χιλιόμετρα εκβάλλει στον Κορινθιακό κόλπο, στο ύψος του Ξυλόκαστρου. Η πρόσβαση για τον καταρράκτη γίνεται εύκολα από τον επαρχιακό δρόμο Άνω Τρικάλων - Μάννας. Χαρακτηριστική ταμπέλα μας πληροφορεί για την έναρξη της διαδρομής. Ακολουθούμε αρχικά χωματόδρομο και κατόπιν μονοπάτι μέσα στην κοίτη της ρεματιάς. Η σήμανση είναι επαρκής και συχνή. Μετά από 45 λεπτά θα φτάσουμε στον όμορφο καταρράκτη στα 680μ υψμ. Λίγο πριν πακτωμένα σκαλιά στο βράχο και  Ψηλά στα δεξιά του υπάρχει και μικρό σπήλαιο με όμορφο διάκοσμο και το ιδιαίτερο πέτρωμα του τραβερτίνη.

Atmos cave, Σαραντάπορος ποταμός

 Το Άτμος είναι ένα βάραθρο βάθους 130 μέτρων. Θα χρειαστούμε 20 λεπτά πεζοπορίας από την κοίτη του Σαραντάπορου για να φτάσουμε στην είσοδό του στα 300μ υψμ. Βρίσκεται πολύ κοντά στα ελληνο-αλβανικά σύνορα και ανήκει στη μεριά της Αλβανίας. Η είσοδος του είναι εντυπωσιακή με μεγάλο άνοιγμα ορθογωνικής διατομής. Η σπηλιά πρωτοεξερευνήθηκε το 2021 από Τσέχους σπηλαιολόγους, οι οποίοι την εντόπισαν από τον ατμό που έβγαζε, κάτι που συμβαίνει σε βάραθρα με μεγάλο στόμιο τους χειμερινούς μήνες. Στον πάτο του βαράθρου βρίσκεται μία γιγάντια λίμνη εντυπωσιακών διαστάσεων. Αυτές μετρήθηκαν το 2024 από τους Τσέχους και βγήκαν 138 μέτρα μήκος, 42 μέτρα πλάτος και βάθος 7,5 μέτρα. Η χωρητικότητά της είναι στα 8335 κυβικά μέτρα νερού. Τη δώσανε την ονομασία Neuron και φαίνεται να είναι η μεγαλύτερη συγκέντρωση θερμού νερού σε σπήλαιο στον κόσμο. Το νερό συνεχίζει τη διαδρομή του και αφού σχηματίσει μικρή λίμνη μετά χάνεται υπογείως για να τροφοδοτήσει τα σπήλαια σε χαμηλότερα υψόμετρα. Η λίμνη φιλοξενεί βατράχια και άλλες μορφές ζωής. Το σπήλαιο εξερεύνησαν μέλη του Πρωτέα σε διεθνή αποστολή στην περιοχή το Μάρτη του 2025.